I tak oto powracam z urlopu u rodziców ;) z masą zdjęć wyszywanek - od pierwszej, od której wszystko się zaczęło po zakończonego ostatnio UFOka.
Jako że sezon ogórkowy w pełni, więc foty rozłożę na kilka postów, żeby was nie zanudzić ;) Poza tym w czwartek jadę na Zjazd do Krasnegostawu więc znowu relacja z niego będzie też pewnie kilku częściowa :P
No to zaczynamy. Uwaga, stęskniłam się za pisaniem więc będzie długo :P
Jakiś czas temu zostaliśmy zaproszeni na ślub znajomych (bardziej męża niż moich) do Krakowa. Z uwagi na ilość projektów, fakt, że znajomi nie aż tak mi bliscy, krzyżyki odpuściłam. Poza tym ślubne? Ślubne?? No way. Never ever.
Po jakimś czasie przyszła myśl, że skoro młodzi zażyczyli sobie zamiast kwiatów losy w totka, to te losy trzeba w czymś dać. Koperta. No ale głupio tak... koperta i losy... może jakaś kartka... I tu mój mózg beztrosko stwierdził, że kartka to mała rzecz i się wyrobię.
Zaczęły się poszukiwania. W stosie gazet które posiadam były wyłącznie gołąbki, szampaniki, obrączki i pierdyliard amorko-serduszek. Poprosiłam o pomoc i kochana Patrycja zarzuciła mnie wzorami mniejszymi i większymi, prostszymi i bardziej skomplikowanymi....
Mój mózg był przebiegły, wyłączył racjonalne myślenie oraz umiejętności logiczno-matematyczne i zamiast prostej karteczki a la sampler jednokolorowy optował za feerią barw. Szczególnie mu się spodobał wzór opublikowany w 2010 w majowym Cross Stitcherze. Tam był taki zestaw ślubnych cusiów na obrazki, kartki, bileciki do prezentów itd.
"Kartka, mała, weźmiesz koraliki, metalizowaną i zrobisz w góra 3 wieczory"szeptały neurony na 2 tygodnie przed Wielkim Dniem.
No to wzięłam ten wzór na "kartkę, małą, góra 3 wieczory" i najpierw posprawdzałam kolory wg wzoru. Oczywiście połowy nie mam, pozostałe to jakieś brudne pastele i bladoróżowe koraliki.
Jako że koraliki miałam co najwyżej mocno czerwone, kolory dobrałam samodzielnie.
Pisałam, że mi mózg wyłączył liczenie? Spostrzegawczość też, ot co to jest jakieś 35 krzyżyków w każdą stronę od środka wzoru.. Tak minęło ze 2-3 dni ("zdążysz, to na 3 wieczory jest" uspokajająco szeptał mózg).
Ćwierćkrzyżyki odkryłam dopiero jak do nich dotarłam. Okazało się, że generalnie kwiatki głównie z ćwiartek się składają..... I listki mają ładny kształt też dzięki nim....
A serducha uparłam się metalizowaną muliną robić (znaczy mózg się uparł "weź metalizowaną, to ślub jest, niech się świeci na bogato, poza tym nie znosisz metalizowanej to przynajmniej część sobie zużyjesz..."), a wiecie ile trwa wyszywanie złotą a ile zwykłą muliną...
A kontury... wrr... normalnie w krzyżykowym kontury zazwyczaj idą od "dziurki" do dziurki". A tutaj beztrosko się wiją, zakręcają i figlują. Takie coś to ja couchingiem robię, ale kurcze nie wtedy, kiedy mam kontur 1 nitką szyty!
Do tego trzeba było rozplanować monogram i zmienić datę - angielskiej wersji dzień liczbowo + miesiąc słownie (cały lub skrót) zrobić wersję wyłącznie z datą cyframi.
Wielki Dzień czyli 14 czerwca, samo południe, sobota, nadchodzi... meri pracuje, klnie na swój mózg, a ten beztrosko macha neuronami i pogania...
14 czerwca już po przyjeździe do rodziców, meri wstała skoro świt, zalała gigantyczny kubeł kawy i przystąpiła do wyszywania monogramów, reszty konturów i koralików.....
Zdążyłam, ale kurcze, nigdy więcej się nie wpakuję w takie coś....
Szyte muliną wszelaką, od DMC po Ariadnę, koraliki Preciosa, Aida 18" Zweigart, przyklejone taśmą dwustronną na ozdobny papier, wycięte specjalnymi nożyczkami tnącymi w ząbki ;)
Tak wiem, nie wyszło idealnie, ale już naprawdę niewiele brakowało, żebym zaczęła płakać z tego wszystkiego...
Zdjęcia są jakie są, jako że nie moim aparatem robione, w dodatku focił mąż, bo ja musiałam się przecież przebrać w strój wyjściowy :P
![]()
![]()
![]()
Jako że sezon ogórkowy w pełni, więc foty rozłożę na kilka postów, żeby was nie zanudzić ;) Poza tym w czwartek jadę na Zjazd do Krasnegostawu więc znowu relacja z niego będzie też pewnie kilku częściowa :P
No to zaczynamy. Uwaga, stęskniłam się za pisaniem więc będzie długo :P
Jakiś czas temu zostaliśmy zaproszeni na ślub znajomych (bardziej męża niż moich) do Krakowa. Z uwagi na ilość projektów, fakt, że znajomi nie aż tak mi bliscy, krzyżyki odpuściłam. Poza tym ślubne? Ślubne?? No way. Never ever.
Po jakimś czasie przyszła myśl, że skoro młodzi zażyczyli sobie zamiast kwiatów losy w totka, to te losy trzeba w czymś dać. Koperta. No ale głupio tak... koperta i losy... może jakaś kartka... I tu mój mózg beztrosko stwierdził, że kartka to mała rzecz i się wyrobię.
Zaczęły się poszukiwania. W stosie gazet które posiadam były wyłącznie gołąbki, szampaniki, obrączki i pierdyliard amorko-serduszek. Poprosiłam o pomoc i kochana Patrycja zarzuciła mnie wzorami mniejszymi i większymi, prostszymi i bardziej skomplikowanymi....
Mój mózg był przebiegły, wyłączył racjonalne myślenie oraz umiejętności logiczno-matematyczne i zamiast prostej karteczki a la sampler jednokolorowy optował za feerią barw. Szczególnie mu się spodobał wzór opublikowany w 2010 w majowym Cross Stitcherze. Tam był taki zestaw ślubnych cusiów na obrazki, kartki, bileciki do prezentów itd.
"Kartka, mała, weźmiesz koraliki, metalizowaną i zrobisz w góra 3 wieczory"szeptały neurony na 2 tygodnie przed Wielkim Dniem.
No to wzięłam ten wzór na "kartkę, małą, góra 3 wieczory" i najpierw posprawdzałam kolory wg wzoru. Oczywiście połowy nie mam, pozostałe to jakieś brudne pastele i bladoróżowe koraliki.
Jako że koraliki miałam co najwyżej mocno czerwone, kolory dobrałam samodzielnie.
Pisałam, że mi mózg wyłączył liczenie? Spostrzegawczość też, ot co to jest jakieś 35 krzyżyków w każdą stronę od środka wzoru.. Tak minęło ze 2-3 dni ("zdążysz, to na 3 wieczory jest" uspokajająco szeptał mózg).
Ćwierćkrzyżyki odkryłam dopiero jak do nich dotarłam. Okazało się, że generalnie kwiatki głównie z ćwiartek się składają..... I listki mają ładny kształt też dzięki nim....
A serducha uparłam się metalizowaną muliną robić (znaczy mózg się uparł "weź metalizowaną, to ślub jest, niech się świeci na bogato, poza tym nie znosisz metalizowanej to przynajmniej część sobie zużyjesz..."), a wiecie ile trwa wyszywanie złotą a ile zwykłą muliną...
A kontury... wrr... normalnie w krzyżykowym kontury zazwyczaj idą od "dziurki" do dziurki". A tutaj beztrosko się wiją, zakręcają i figlują. Takie coś to ja couchingiem robię, ale kurcze nie wtedy, kiedy mam kontur 1 nitką szyty!
Do tego trzeba było rozplanować monogram i zmienić datę - angielskiej wersji dzień liczbowo + miesiąc słownie (cały lub skrót) zrobić wersję wyłącznie z datą cyframi.
Wielki Dzień czyli 14 czerwca, samo południe, sobota, nadchodzi... meri pracuje, klnie na swój mózg, a ten beztrosko macha neuronami i pogania...
14 czerwca już po przyjeździe do rodziców, meri wstała skoro świt, zalała gigantyczny kubeł kawy i przystąpiła do wyszywania monogramów, reszty konturów i koralików.....
Zdążyłam, ale kurcze, nigdy więcej się nie wpakuję w takie coś....
Szyte muliną wszelaką, od DMC po Ariadnę, koraliki Preciosa, Aida 18" Zweigart, przyklejone taśmą dwustronną na ozdobny papier, wycięte specjalnymi nożyczkami tnącymi w ząbki ;)
Tak wiem, nie wyszło idealnie, ale już naprawdę niewiele brakowało, żebym zaczęła płakać z tego wszystkiego...
Zdjęcia są jakie są, jako że nie moim aparatem robione, w dodatku focił mąż, bo ja musiałam się przecież przebrać w strój wyjściowy :P
